Cnota to kopalnia złota.

 Człowiek – jest tym, co musi być przezwyciężone. Człowiek to linia, tautologiczna linia przejściowa między zwierzęciem a nadczłowiekiem – jest to najwyższe ryzyko, najwyższy obiekt winteresowania się, najwyższa drabina, która ma prowadzić ku poznaniu. Człowiek reprezentuje dramat ku poznaniu.

 Człowiek jest tym, czym jest, jedynie przez swoje czynności; jeżeli chce, żeby one były dobre, musi zacząć od siebie, a nie od Boga, światłego człowieka czy czegokolwiek innego. Zacząć od siebie nie oznacza jednak, że jest to punkt wyjścia; to tylko człowiek przekształca człowieka.

 Niewiedza, której jesteśmy świadomi, jest oknem na prawdę. Prawdziwym niewiedzą jest niewiedza o naszej niewiedzy.

 -Wiesz co jest pewne?

-Co? Co jest pewne?

-Śmierć. Śmierć jest pewna. Bo bez niej, świat nie będzie instnieć

 Hominis est errare, insipientis in errore perseverareludzką rzeczą jest błądzić, głupców trwać w błędzie.

 Lubię groby i cmentarze, ale nie podczas pogrzebów.

 Człowiek jest tylko tym, co robi z tym, co zrobiono z nim. To, co zrobimy z naszą wolnością, definiuje nas jako jednostki. Pojedynczy akt może zmienić nasze życie na zawsze.

 Jeżeli Bóg dopuszcza, by coś w Twoim życiu runęło, to tylko po to, by na tych ruinach zbudować coś piękniejszego.

 Być szczęśliwym - tego trzeba się uczyć.

 Piękne jest to, co podoba się całkiem bezinteresownie.