Virtus ad beate vivendum sufficitcnota ...
Virtus ad beate vivendum sufficitcnota wystarcza do szczęścia.
Rzeczywistość nie jest rzeczywistością bez umysłu, który ją postrzega. Kiedy umysł jest pusty, rzeczywistość staje się taka, jaka jest. Głęboki pokój tego stanu przekracza wszystko, co znamy i rozumiemy. Jest poza pojęciami prawdy i fałszu, dobra i złego, ja i nieto.
Moje nadzieje nie zawsze się spełniają, ale zawsze mam nadzieję.
Wolnym jest ten, kto nie został zniewolony przez żadną nikczemność.
Trzeba całego życia by nauczyć się żyć.
Być szczęśliwym - tego trzeba się uczyć.
Kiedy zemdlejesz to dopiero 30% twoich możliwości
Komu za bardzo zależy na rozumieniu tego, co inni o nim mówią, ten jest zawsze niepewny swoistego sposobu bycia, staje się jak przekupny aktor, który wszędzie nosi maskę i ukrywa swoje prawdziwe oblicze. On sam nie wie, czym jest, a zna siebie jedynie z lakonicznych ocen innych.
Dopóki żyjemy, mamy obowiązek uczynić z naszego życia dobro. Życie jest długie i dobrze działa, jeżeli, zamiast ograniczać to, czemu winniśmy służyć, rozszerzamy to, co winniśmy czynić.
Odwaga jest to wiedza o tym,czego się bać trzeba, a czego nie.
"Oj Istoto, zbłądziłaś.
Jak się dostałaś tu, do tego zamku?
Czy jeden z Moich Białych Kruków Cię tu przyprowadził?
A może...
Sprowadza Cię tu do Doktorka Dżumy, jakaś sprawa?"