Filozofowie ustanawiają wymyślone prawa i ...
Filozofowie ustanawiają wymyślone prawa i normy dla utopijnych społeczności. Ich myślenie podobne jest do gwiazd, które dają mało światła, ponieważ są zbyt oddalone od nas.
Nikt nie jest mną. Jest to mój największy dar i moje najcięższe obciążenie. Każda decyzja, którą podejmuję, każda myśl, którą posiadam, jest w jakiś sposób wynikiem być mną. Jednocześnie jestem ograniczony przez własne istnienie.
Człowiek to tylko paproć, rośnie między skałami, w miejscach, do których słońce nie dociera. Rodzi się, rośnie, ginie. Ale potem, do pełnego cyklu potrzeba kilkudziesięciu lat. A wszakże, życie paproci to tylko krótki moment w nieskończoności wszechświata.
Dwie rzeczy napełniają umysł coraz nowym i rosnącym podziwem i czcią, im częściej i uporczywiej zastanawia się nad nimi, to stworzona gwiazda nad mną i moralny prawo we mnie.
Nie tyle boimy się rzeczywistości, ile boimy się tego, jak my ją postrzegamy. A w rzeczywistości, poczucie strachu zawsze pochodzi od nas samych.
Nikt nie może obiecywać sobie czegoś na przyszłość.
Nie jeden nierozumnie człowiek co tu rozlało się jak morze
czemu w posadach zadrżał świat naród w wzniósł okrzyk potem zgasł
pytają ludzie zadziwieni kto tu krew,kości w prawo zmienił i coraz więcej pytań w koło
jak ktoś taki może pojąć kto sam po dziadach w spadku ma że wolność to taki wielki skarb
Kto się zbliża, tego nie odpychajcie, a kto odchodzi, tego nie zatrzymujcie.Kto wraca, tego przyjmujcie tak, jakby się nigdy nie oddalał.
Za dużo przeszedłem do tej pory, aby się cofać
Istnienie człowieka jest niewytłumaczalne,
jest twórczym dziełem jego własnej twórczości.
Wszelki ból jest złem, ale nie każdego bólu należy unikać.