Vince in bono malumzło dobrem ...

 Czym jest człowiek w naturze? Niczym w porównaniu z nieskończonością, wszystkim w porównaniu z nicością, ciemnym punktem pomiędzy nicością a wszystkim. Nieskończenie daleko od zrozumienia początku i końca, całość rzeczy przekracza nasz rozum niemal tak bardzo, jak mniejszość.

 "Mam ochotę się wtulić, tak z całej siły, w kogoś, komu mogę zaufać (…) Chciałabym pozostać w tej pozycji wiele, wiele godzin, aż spłynie ze mnie cały gniew, bunt, cały ten cholerny, wielotonowy smutek".

 Człowiek jest istotą, która nieustannie przekracza siebie sama, tworząc historię, z której zrozumienie pochodzi wolność, a poprzez wolność jednostki, rośnie uczucie soli-darności. Do ludzi niewykształconych mówimy: uczyńcie się, gdyż ludzie wykształ-ceni umierają. Zobaczcie, pióra w ich rękach są oglądane przez śmierć.

 Skłonności do próżnowania trzeba przezwyciężyć pracą.

 Największa wina jest w tym, kto nie chce słuchać prawdy.

 "Jeśli nie kradniesz tylko dlatego, bo jest taki zakaz i boisz się popełnić grzech lub iść do więzienia, wcale nie jesteś człowiekiem moralnie wartościowym."

 Niby dlaczego zabójstwo nie miałoby sprawiać przyjemności? Bóg najwyraźniej to lubi, skoro robi to bez przerwy, a czyż nie jesteśmy stworzeni na obraz i podobieństwo Jego?

 Istnienie jest rzeczywistością, niezależnie od czyjejś świadomości. Rzeczywistość jest tym, co istnieje; świadomość jest tym, co wie; a jedno nie może istnieć bez drugiego, choć każde jest niezależne od drugiego.

 Kto nie był ani razu człowiekiem, temu człowiek nic nie pomoże.

 Myśl o przemijaniu wszelkich ziemskich spraw jest źródłem nieskończonych cierpień i nieskończonych pocieszeń.