Veritas odium parit, obsequium amicosprawda ...
Veritas odium parit, obsequium amicosprawda rodzi nienawiść, ustępliwość przyjaciół.
Człowiek z natury dąży do poznania. Dowodem na to jest nasze zamiłowanie do zmysłów; albowiem niezależnie od ich użyteczności czerpiemy z nich przyjemność dla siebie, i mówię tu zdecydowanie o widzeniu, słuchaniu i noszeniu. Przede wszystkim i najwięcej nas satysfakcjonuje to, że przez nie poznajemy i rozumiemy jakiś rodzaj prawdy.
Ludzie są wolni, ponieważ są zdolni do mądrości i szlachetności. Wolność nie jest niczym więcej, niż zasługą na to, co najwspanialsze w naturze człowieka.
Ale jeśli chcesz, możesz odejść,
a ja i tak cię nie zapomnę,
pamiętam wszystkich, którzy odeszli.
Największa wina jest w tym, kto nie chce słuchać prawdy.
Nie ma czegoś takiego jak przypadek.
Cóż to bowiem jest przypadek?
To tylko usprawiedliwienie tego,
czego nie jesteśmy w stanie zrozumieć.
Serce ma swoje racje, których rozum nie zna.
Czasem warto odpuścić, jeżeli chodzi o miłość, czas pokazuje, że lepiej na tym wychodzimy...
Każda nauka ma w sobie ukrytą tendencję do monopolizowania.
Być wolnym to móc nie kłamać.
Człowiek jest jedynym stworzeniem, które odmawia bycia tym, czym jest. Inne stworzenia są tym, czym są; człowiek jest tym, czym jest, jest tym, kim sam się staje.