Duch porusza materię.

 Chrystus nie chce tych, co Go podziwiają, lecz tych, co Go naśladują.

 "Oj Istoto, zbłądziłaś.
Jak się dostałaś tu, do tego zamku?
Czy jeden z Moich Białych Kruków Cię tu przyprowadził?

A może...
Sprowadza Cię tu do Doktorka, jakaś sprawa?"

 Jeśli się wyróżniasz, to jesteś znienawidzony przez innych.

 Najkrótsze wyrazy "tak" i "nie" wymagają najdłuższego zastanowienia.

 Jestem obywatelem świata.

 Nie jesteśmy tym, co wiedzą o nas inni. Nie jesteśmy nawet tym, co sami o sobie wiemy. Jesteśmy tym, co sami o sobie myślimy.

 Żyjemy, jak śni nam się żyć; śnimy, jak nas nauczyli snu; i tej okolicy, w której śni nam się żyć, zwaną rzeczywistością, nie ma dla nas innego znaczenia, jak sens, jaki ma dla nas śniadanie.

 Człowiek nie tylko ma wiele pytań, lecz także sam jest pytaniem.

 Nie można wejść dwa razy do tej samej rzeki.

 Człowiek to kosmiczna istota, na której zależy cały wszechświat. To niewzruszone jestestwo, esencja, której kryształową czystość zachowuje jedynie w sobie samym. W nim jest pierwiastek Bóstwa, którego nie można zniszczyć, on jest prawdziwym Bogiem, który w sobie samym wszystko dostrzega i wszystko kocha.