Ludzie, darzący nas zupełnym zaufaniem, sądzą, iż mają przez to ...

 Człowiek jest jedynym stworzeniem, które odmawia bycia tym, czym jest. Inne stworzenia potrafią zadowolić się tym, że są tym, czym są. Jakiś dąb, na przykład, nie wyobraża sobie, że mógłby stać się aniołem, po prostu jest dębem. Tylko człowiek odmawia akceptacji siebie.

 Życie jest tragedią dla tych, którzy czują, i komedią dla tych, którzy myślą. Trzeba kierować się zdecydowanie jednym z tych punktów widzenia, ponieważ jedno wyklucza drugie.

 Bo dobra na trzy części mądrzy rozpisują?Jedne w umyśle, drugie w ciele ukazują,Trzecie z strony przychodzą. co szczęściem zowiemy;Wszystkich trzeba, jeśli żyć doskonale chcemy.

 Żyj niezauważony!

 Czas to coś, co najbardziej doceniamy, a mimo to najbardziej trwonimy. Dlatego nie skupiaj się zbytnio na przeszłości i przyszłości, tylko na teraźniejszości, bo tylko ona jest prawdziwa i tylko ona niesie prawdziwe szczęście.

 Dajcie mi punkt oparcia, a poruszę ziemię.

 Pierwszym warunkiem szczęścia jest rozsądek.

 Człowiek staje się tym, czym jest, gdy przestaje być tym, czym nie jest. To nie brzmi logicznie, ale jest prawdziwe. Również jest prawdą, że skoro wszystko jest możliwe, to nic nie jest prawdziwe.

 Życie człowieka jest jak pudełko zapałek. Brać je zbyt poważnie byłoby głupotą, ale znowu zlekceważyć niebezpiecznie

 Czym jest człowiek w naturze? Niczym w stosunku do nieskończoności, wszystkim w stosunku do niczego, pewną środkową wartością między niczym a wszystkim. Niewystarczalnie zrozumiane, to jest coś, bo nie można powiedzieć, że nie jest niczym. Porządnie zrozumiane, to jest nicość, bo wszystko jest tylko marzeniem i mgłą.