Nie jeden nierozumnie człowiek co tu rozlało się jak morze ...

 Kto kocha mity, jest w jakimś stopniu filozofem.

 Człowiek jest miotany przez los, ale nie żyje bez celu. Zawsze ma coś do zrobienia, ma jakiś cel, jakiś problem do rozwiązania.

 Człowiek rodzi się wolny, a wszędzie jest w okowach. Kto myśli, że jest panem zwierząt, bardzo się myli, jest tylko ich stróżem. A jego obowiązkiem jest służyć im do póki żyje. Jeżeli nie służy, jest gorszy od zwierząt.

 Kiedy filozof odpowiada, przestajemy rozumieć, o co pytaliśmy.

 Nie ma niczego na świecie - poza pustką - czego natura nie byłaby w stanie znieść. Stan, który definujemy jako istnienie, jest więc również stanem cierpienia. O zupełnej zgodności z naturą moglibyśmy mówić tylko wtedy, gdyby człowieka nie odczuwało się jako czegoś odmiennego, ale gdyby on sam był naturą.

 Istnienie to zwykłe przetrwanie, ale przetrwanie zgłębione i przemienione przez rezygnację. I właśnie ta rezygnacja pozwala nam odkryć wartość, zapomnieć o samych sobie, osiągnąć prostotę, dostrzec istotę rzeczy, rozejrzeć się po świecie, zrozumieć, jak zrozumieć.

 Nie przejmuj się ludźmi, którzy odeszli, ponieważ ci, którzy na prawdę powinni być w Twoim życiu wejdą w nie z butami i zostaną do końca

 Nie potrafię słuchać
A sam bez przerwy gadam
Jak gdybym istniał tylko ja
A światem rządził szatan

~Hurt

 Życie jest serią naturalnych i spontanicznych zmian. Nie opieraj się im; to tylko stwarza ból. Pozwól rzeczywistości istnieć w jak najzdrowszy sposób.

 Nie mamy dość wolności, by pójść za naszą wolą; nie mamy dość prawa, by pójść za naszym rozumem: idziemy więc za naszymi namiętnościami.