Człowiek jest niestały jak ptak w locie.

 Świat, czyli to, co jest przypadkiem, jest całością faktów, a nie rzeczy. Nie ma czegoś takiego, jak pusty świat. Schopenhauer mówił, jest tylko „reprezentacja”. A ja mówię, jest tylko fakt.

 Błąd łatwiej można dostrzec niż prawdę, bo błąd leży na wierzchu, a prawda w głębi.

 Trzeba się nam pierwej przygotować do śmierci, niżeli do życia.

 Człowiek jest jedynym stworzeniem, które odmawia bycia tym, czym jest. Innymi słowy, jest jedynym stworzeniem, które kieruje własnym bytem. Co to znaczy, że inna rzecz jest taka, jaką jest, możemy dowiedzieć się, obserwując ją. Co to znaczy być człowiekiem, musimy dowiedzieć się z jego własnej historii.

 Kiedy umiera twój przyjaciel, niech twoje oczy nie będą suche, ale niech także nie stają się morzem. Łzy tak, ale płacz nie.

 Do głębokiej myśli trzeba się wspiąć.

 Zapłatą za naszą wiarę będzie to, że będziemy to oglądali, w co wierzyliśmy.

 Człowiek jest jedynym stworzeniem, które odmawia bycia tym, czym jest. Inne stworzenia są tym, czym są; człowiek jest tym, czym jest, jest tym, kim sam się staje.

 Człowiek nie tylko ma wiele pytań, lecz także sam jest pytaniem.

 Ludzie mają niewielkę możliwość wyboru: mogą tylko powtarzać to, co już zostało powiedziane. Ale to jest nasza natura, i nie możemy się od niej uwolnić.