Idąc prosto przed siebie nie można zajść daleko.

 Niewyrażalne zostaje niewyrażalnie zawarte w tym, co wyrażone.

 Kto miłości nie zna, ten żyje szczęśliwy, i noc ma spokojną, i dzień nietęskliwy.

 Rzecz piękna jest radością wieczną.

 Świat, który widzimy, że istnieje, jest tylko jednym ze scenariuszy, które mogą być zrealizowane w ramach fundamentalnych praw nowoczesnej fizyki. Nic nie jest bardziej naturalne niż istnienie wszechświata.

 Nie ma słów, które mogłyby odpowiednio opisać istnienie. Głęboko w teorii przelotnie widzimy naturę rzeczywistości, ale przychodzi moment, gdy musimy zostawić teorię w tyle i tchnąć życie w nasze zrozumienie poprzez bezpośrednie doświadczenie.

 Błądzić jest rzeczą ludzką.

 Komu tysiące lat nie mówią nic, niech w ciemności niewiedzy żyje z dnia na dzień.

 Wszystko co doskonałe jest rzadkie.

 Człowiek z natury dąży do poznania. Dowodem na to jest nasze zamiłowanie do zmysłów; albowiem niezależnie od ich użyteczności czerpiemy z nich przyjemność dla siebie, i mówię tu zdecydowanie o widzeniu, słuchaniu i noszeniu. Przede wszystkim i najwięcej nas satysfakcjonuje to, że przez nie poznajemy i rozumiemy jakiś rodzaj prawdy.

 Żaden człowiek nie jest wystarczająco mądry sam z siebie, tak jak nikt nie jest wystarczająco niewiniątkiem aby zrozumieć istotę bytu, zagadkę iskry boskiej obecnej w nas.