Cała prawda o człowieku, zapisana jest głęboko w nim samym ...

 Pseudo-romantycy XXI w.:
1. Nie umieją walczyć o siebie samego i obwiniają wszystkich dookoła za swoje niepowodzenia.
2. Zawsze uważają, że lepsze jeszcze przyjdzie i że im się to należy za nic.
3. Nie doceniają tego co mają i zawsze jest im mało.
4. W związku z powyższym - "strasznie cierpią" i nie rozumieją kiedy ktoś im nie współczuje.

 Jestem obywatelem świata.

 Myśl o przemijaniu wszelkich ziemskich spraw jest źródłem nieskończonych cierpień i nieskończonych pocieszeń.

 Czytanie po ten, który zrozumieć potrafi, to nie tylko sposób spędzania czasu, lecz droga do rozwoju umysłu, substytut podróży nie tylko do innych krain, lecz także do świata, który dopiero zazwyczaj po kilku przeczytanych książkach zaczynamy dostrzegać - w nas samych.

 Człowiek jest dobry i szlachetny ,lecz jego błędy go upadlają i niszczą ...

 “ I znowu był czerwiec – łagodne, długie, wolno gasnące wieczory, wieczory które tak wiele obiecują, że cokolwiek się z nimi zrobi, ma się zawsze wrażenie porażki, zmarnowanego czasu. Nie wiadomo, jak najlepiej je przeżyć. Iść przed siebie, albo może zostać w domu i siedzieć przy szeroko otwartym oknie, tak żeby ciepłe powietrze, nasycone dźwiękami lata, weszło do pokoju i zmieszało się z książkami, z ideami, z metaforami, z naszym oddechem. Ale nie, to także nie jest sposób, to nie jest możliwe. Można ich – tych niekończących się wieczorów – tylko żałować, kiedy już przeminą, kiedy dzień będzie coraz krótszy. Są nieuchwytne. ”

 Bóg jest tak wielki że jest i Go nie maTak wszechmocny, że potrafi nie być.

 Życie składa się z szeregu chwil, z których każda jest podróżą do kresu.

 Szacunek, to właśnie szacunek powinien być fundamentem budowy nowych znajomości.

 Życie jest rzeczą zbyt ważną, by móc mówić o nim poważnie. Bo jeżeli przyjrzymy się bliżej temu, co dzieje się na świecie, przyjdzie nam do głowy myśl równie smutna, co oczywista - coś, co przypomina nam o przemijalności wszystkiego, co nam znane.