Ale jeśli chcesz, możesz odejść, a ja i tak cię ...

 "Oj Istoto, zbłądziłeś.
Jak się dostałeś tu, do tego zamku?
Sam przybyłeś czy jeden z moich Białych Kruków Cię tu przyprowadził?

A może...
Sprowadza Cię tu do Doktorka Dżumy , który posiada w swojej fortecy, dwie komnaty-Komnatę Życia oraz Komnatę Ciszy, jakaś sprawa?"

 Człowiek z natury dąży do poznania. Dowodem na to jest nasze zamiłowanie do zmysłów; albowiem niezależnie od ich użyteczności czerpiemy z nich przyjemność dla siebie, i mówię tu zdecydowanie o widzeniu, słuchaniu i noszeniu. Przede wszystkim i najwięcej nas satysfakcjonuje to, że przez nie poznajemy i rozumiemy jakiś rodzaj prawdy.

 Nie wystarczy zdobyć mądrość, trzeba ją potem używać. Rozsadek nie zawsze idzie ze sprytem, podobnie jak najszlachetniejsze wino nie zawsze pochodzi z największych winnic.

 Patrz w niebo, tym co ludzkie gardź.

 Sedno ludzkiej kultury polega na wyzwoleniu się od strachu poprzez zrozumienie. Lecz zrozumienie to co innego niż wyjaśnienie. Wyjaśnienie to wyjaśnienie. Zrozumienie to zrozumienie.

 Życie jest sztuką umierania.

 Rzeczywistość jest zawsze o wiele bogatsza, głębsza i nieprzewidywalna niż jakiekolwiek koncepcje umysłu, które próbują ją opisać. Im więcej będziemy wiedzieć tym więcej zdamy sobie sprawę, jak wiele jeszcze nie wiemy.

 "Tylko jak krzyk cichnie przyjaźń (...) przez własne drzwi trudniej przejść".

 Nie wystarczy zdobywać mądrość, trzeba jeszcze umieć z niej korzystać.

 Nieważne, jak długo będziesz tłuc głową w mur, ważne, że w pewnym momencie bez ściany się nie obejdzie, bo to one tworzą przestrzeń naszego życia. Zrozum to, a ściany przestaną być przeszkodą