Na tym świecie istnieje dobro i zło. Jedno karmi drugie ...

 Życie jest tragedią dla tych, którzy czują, a komedią dla tych, którzy myślą. Jest to walka między tym, co czujemy, a tym, co wiemy. Człowiek nie jest stworzony do rozumienia życia, ale do życia.

 Wszystko, co nieznane, uchodzi za wielkie.

 Ludzie są z natury egoiści, zorientowani na własne dobro. Jednak miłość społeczna jest podstawą cywilizacji i niewłaściwe jest, by zaniedbywać dobro swojego sąsiada. Choć trudno jest zbalansować te skłonności, to jest to podstawa moralności.

 Czas, który nas tak szybko więdnie i czyni starymi, jest tylko pół cienia, pół snu, powierzchowna rzecz, jeżeli nie zostanie utrwalony przez jakieś intelektualne lub moralne dzieło, które zdołamy wykonać.

 Nie uczymy się filozofii, tak jak uczymy się języka, w którym możemy myśleć. Filozofujemy, to jest stopniowo rozwijamy naszą filozofię, która jest tak indywidualna jak nasz charakter.

 We wszystkich rzeczach zachowaj wolność ducha i patrz, dokąd cię on prowadzi.

 Przy mnie nie można czuć się bezpiecznym. Każdy, kto zbyt długo ze mną przebywał, już nie żyje.

 Nikt nie może obiecywać sobie czegoś na przyszłość.

 Pamiętaj, aby wspinając się w górę, kłaniać się każdemu kogo spotkasz na swojej drodze. 
Prawdopodobnie spotkasz tych samych ludzi, pędząc ze szczytu w dół. Możesz wtedy potrzebować ich pomocy...

 Żadna wiedza człowieka nie może wyjść poza jego doświadczenie.