To, co nosisz na sobie i jak wyglądasz nie świadczy ...

 O własnych stój siłach - nie zaś podtrzymywany.

 Nigdy nie wątpi ten tylko, kto nic nie wie.

 Największa wina jest w tym, kto nie chce słuchać prawdy.

 Zasadnicza oznaka istnienia polega na tym, że teraz jest, jest teraz. Gdyby rzeczywistość mogła odwlec swoje istnienie na potem, nie istniałaby wcale.

 Człowiek to tylko paproć, rośnie między skałami, w miejscach, do których słońce nie dociera. Rodzi się, rośnie, ginie. Ale potem, do pełnego cyklu potrzeba kilkudziesięciu lat. A wszakże, życie paproci to tylko krótki moment w nieskończoności wszechświata.

 Nie jesteśmy tak, jakbyśmy sobie życzyli być. Jestemy tym, co zrobimy ze sobą samym. Więc to rozstrzygnijmy, kto z nas jest kim, zamiast zadawać to pytanie, jakbyśmy byli jakimś darem od Boga lub produktami genów, które dostaliśmy od naszych rodziców.

 Czym jest prawda? Zbiorem błędów do których nikt już nie dodaje nowych, które są więc skośne jak ścieżka stada owsa. Czym jest prawda? Świat idei, który już nie jest przeznaczony dla nas myszolubów, tchórzliwych wędrowców, wiecznie skłutchliwych, wszyscy my, którzy spijamy z płynącej wokoło rzeki bye, łyk po łyku, listek po listku... Ale dość! Starczy! Wspinajmy się na górę!

 Weź tyle, ile potrzebujesz,
daj tyle, ile możesz.

 Życie jest tragedią dla tych, którzy czują, a komedią dla tych, którzy myślą. Zawsze będę to powtarzał, życie jest zbyt krótkie, aby je trwonić na rozważanie swojego istnienia.

 Życie jest podróżą, która ma swój początek i koniec. Na naszej drodze spotykamy radości, smutki, sukcesy i porażki. Ale najważniejsze, to nie miejsce, gdzie się znajdujemy, ale kierunek, w którym się poruszamy.