
Ty, uwierzyłaś mu w całe pojedyncze zdanie jakie powiedział, a ...
Ty, uwierzyłaś mu w całe pojedyncze zdanie jakie powiedział, a ja nie uwierzyłbym mu nawet w jedno słowo ani znak interpunkcyjny
Człowiek to kosmiczna istota, na której zależy cały wszechświat. To niewzruszone jestestwo, esencja, której kryształową czystość zachowuje jedynie w sobie samym. W nim jest pierwiastek Bóstwa, którego nie można zniszczyć, on jest prawdziwym Bogiem, który w sobie samym wszystko dostrzega i wszystko kocha.
Nie ma nic szlachetniejszego niż zrozumienie rzeczywistości i nic godniejszego pożądania niż prawda. Nad prawdą nie ma nic wyższego, bo wszystko, co jest, jest prawdą. Nad prawdą próżno szukać czegokolwiek, bo ona jest końcem wszelkiego dążenia.
Są serca, co żal w sobie noszą.
Są usta, co o nic nie proszą.
Są ludzie, co dumę swą mają,
dramatu losu poznać nie dają.
Są źli, co nie znają dobrego.
Są dobrzy, co nie znają złego.
I uśmiechnięci, choć w oczach cierpienie,
z tęsknotą czekają na własne zbawienie.
Świat kolorowy jest pokręcony.
Nie ważne z której to patrzysz strony.
Wszystko choć piękne. to bardzo złudne.
Poznać cel życia, jakież to trudne.
Kto zna swoją głupotę, nie jest wielkim głupcem.
Granice i skuteczność mądrości, zdrowia, hartu ducha, wytrwałości, cierpliwości, odwagi i innych takich sił człowieka zależą nie od niewiadomych ważników losu, lecz od nas samych, od tego, na ile poznajemy swoje możliwości, warunki rozwoju, sposoby wykorzystania i kreowania siebie, warunki własnej pomyślności i spełnienia. Przez człowieka, dla człowieka, a także przeciwko niemu, a nawet, niestety, bez niego, może działać tylko on sam.
Życie jest krótkie. Wolność jest jej częścią. Czas jest esencją. Zobaczyć prawdziwe piękno, to zrozumieć, czym jest życie. Nie pozwól, aby bycie silnym przeszkodziło Ci w byciu mądrym.
Najwyższa forma mądrości jest pokora. Pokora prowadzi do otwartości umysłu i zdolności do uczenia się z każdej sytuacji, niezależnie od tego, jak trudna jest ona. Bez pokory, nasza mądrość jest niczym więcej, niż iluzją, którą sami sobie zakładamy.
Kiedy filozof odpowiada, przestajemy rozumieć, o co pytaliśmy.
Świat, który widzimy z naszej perspektywy, może nie być prawdziwym obrazem rzeczywistości. To, co uważamy za prawdę, może być tylko iluzją naszego umysłu.
Trzeba tak żyć, żeby można było mieć szacunek dla samego siebie.