Impares nascimur, pares morimurrodzimy się nierówni, umieramy równi.
Dopóki żyjemy, mamy obowiązek uczynić z naszego życia dobro. Życie jest długie i dobrze działa, jeżeli, zamiast ograniczać to, czemu winniśmy służyć, rozszerzamy to, co winniśmy czynić.
Zagadnienie bytu nie zyskuje na powabie w wyniku pominięcia pytań humanistycznych. Ono za to gubi się, gdy te pytania zamilkną.
"Kiedy wydaje się, że wszystko się skończyło, wtedy dopiero wszystko się zaczyna."
Dyscyplina jest matką dobrobytu.
Cierpienie, choć jest objawem niewydolności i porażki życia, jest jednocześnie warunkiem jego najwyższego rozwoju. Dopiero ono uwalnia całą głębokość i siłę duszy. Dlatego życie bez cierpienia jest tylko powierzchowne, płaskie, niewyraźne.
Ten tylko jest mędrzcem, kto wie, czego nie wie. Wielu natomiast sądzi, że jest mądrych, mimo iż głęboko w to nie wierzą.
Co to znaczy: „prawdziwe”? Jak możesz zdefiniować „rzeczywistość”? Jeśli mówisz o tym, co możesz poczuć, co możesz powąchać, spróbować lub zobaczyć, to rzeczywistość jest tylko elektrycznymi impulsami interpretowanymi przez twój mózg.
Dobrze spełniać to, co ode mnie zależy, a dobrze spełniać to, co ode mnie nie zależy - oto jest cała doskonałość i źródło prawdziwego szczęścia na świecie.
Chrystus nie chce tych, co Go podziwiają, lecz tych, co Go naśladują.
