Ból jest pozbawiony zdolności ubierania się w słowa. Między uczuciem a jego artystyczną ekspresją istnieje stan częściowego nieporozumienia i wewnętrznego sprzeczania się.
Nie uczymy się filozofii, tak jak uczymy się języka, w którym możemy myśleć. Filozofujemy, to jest stopniowo rozwijamy naszą filozofię, która jest tak indywidualna jak nasz charakter.
Człowiek staje się tym, czym jest, gdy przestaje być tym, czym nie jest. To nie brzmi logicznie, ale jest prawdziwe. Również jest prawdą, że skoro wszystko jest możliwe, to nic nie jest prawdziwe.
Człowiek jest tym, kim jest. Człowiek jest tym, czym być chce. Gdy zaś mówi się, że człowiek jest tym, czym był, to popełnia się błąd, bo nic nie jest tak ujmujące jak fakt, że człowiek jest tym, czym nie jest.
Ubogi jest nie ten, kto mało posiada,ale ten, kto więcej pragnie.
Zrozumienie filozofii nie polega na zdobyciu jakiejś specjalnej wiedzy, ale na przemodelowaniu naszego postrzegania rzeczywistości. Filozofia to nie tyle nauka, co sztuka pytania i wątpienia.
Miłości nie udowadnia się słowami, bo powiedzieć można wszystko...
Kochać kogoś prawdziwie oznacza, że nawet jeśli ta osoba cię zrani, ty nadal chcesz z nią być, bo tylko ona nadaje życiu sens.
Odwaga jest to wiedza o tym,czego się bać trzeba, a czego nie.
Nie jestem pewien, czy mogę dostatecznie podkreślić, jak bardzo istotne jest dbanie o nurt filozoficzny, którego brakuje w wielu dyskusjach, dyscyplinach naukowych, edukacji i nawet w przemyśleniach wielu filozofów. Jeśli stracimy zdolność filozoficznego myślenia, stracimy wiele z walorów, które czynią życie wartościowym.
"Oj Istoto, zbłądziłaś.
Jak się dostałaś tu, do tego zamku?
Czy jeden z Moich Białych Kruków Cię tu przyprowadził?
A może...
Sprowadza Cię tu do Doktorka Dżumy, jakaś sprawa?"
