Życie jest jak chleb,
którego się nie je
z czasem traci smak
i pleśnieje
Oto paradoks: poznanie siebie to konieczność człowieka, ale poznanie samego siebie jest niemożliwe. Nie dlatego, że jesteśmy zbyt skomplikowani, ale dlatego, że jesteśmy zbyt prostymi istotami.
Człowiek jest tylko drobną frakcją tego co może nim być. Jest tylko w niewielkim stopniu zrealizowanym. Jest pękającym, nie znoszącym bólu namiotem, za dużym dla tego, co go zamieszkuje.
Dziesięć tysięcy trudności nie tworzy jeszcze nawet jednej wątpliwości.
Film, powiedzmy, filozofia - to jest ciężka praca. Chodzi o Janie Pawle, żeby zrozumieć człowieka trzeba go znać, a żeby go poznać, trzeba umieć go miłować.
Niby dlaczego zabójstwo nie miałoby sprawiać przyjemności? Bóg najwyraźniej to lubi, skoro robi to bez przerwy, a czyż nie jesteśmy stworzeni na obraz i podobieństwo Jego?
Gdyby nawet Boga nie było, należało by Go wymyślić.
Filozofia jest zdrowym rozsądkiem w wyjściowym garniturze.
Jesteśmy z tego samego materiału co nasze sny...
Ten świat jest absurdem.
