Kiedyś odejdę, tak nagle bez słowa.
Zniknę bez wieści, umilknie ma mowa.
Dobrze wiedziałaś,
kiedy to nadejdzie,
że upadnę cicho, nim słońce wzejdzie.
Nie miej więc żalu, żyj jak żyć chciałaś,
gdy na swojej drodze, mnie jeszcze nie znałaś.
Bo gdy odejdę, to nigdy nie wrócę,
a tragizm tej bajki, Jemu zanucę...
Istota obowiązku: nie czyń innym tego, co tobie sprawiałoby cierpienie.
Każde wymówione słowo jest nieprawdziwe. Każde napisane słowo jest nieprawdziwe. Każde słowo jest nieprawdziwe. Lecz cóż istnieje bez słów?
Jesteśmy z tego samego materiału co nasze sny...
Błąd łatwiej można dostrzec niż prawdę, bo błąd leży na wierzchu, a prawda w głębi.
Wierzę, aby zrozumieć.
Nie staraj się zrozumieć wszystkiego, bo wszystko stanie się niezrozumiałe.
Oto paradoks: poznanie siebie to konieczność człowieka, ale poznanie samego siebie jest niemożliwe. Nie dlatego, że jesteśmy zbyt skomplikowani, ale dlatego, że jesteśmy zbyt prostymi istotami.
Sztuka życia polega na tym, aby przekształcać problemy w wyzwania oraz neutralizować cierpienie poprzez zmienianie naszego stosunku do niego.
Wiedzieć, że się wie, co się wiei wiedzieć, że się nie wie,czego się nie wie - oto prawdziwa wiedza.
