Jesteśmy służebnikami jakiejś nie znanej siły, która w nas mieszka, rozporządza nami i uczy nas władać jakimś językiem.
Uznaję istnienie materii, lecz nie wiem, czy materia jest materialna.
Przeto odrębność człowieka polega na pojmowaniu i osądzaniu idei ogólnych i wyciąganiu rzeczy nieznanych
z nauk i sztuk. To wszystko jest w mocy jednej duszy.
Myśleć to, co prawdziwe, czuć to, co piękne,
i kochać, co dobre – w tym cel rozumnego życia.
Człowiek jest tym, co powinien być, czyli nie tyle istotą ludzką z daną naturą, co twórcą samego siebie, istotą zobowiązaną do doskonalenia siebie przez ponoszenie odpowiedzialności za swoje czyny.
Według mitologii greckiej, ludzie zostali pierwotnie utworzeni z czterema ramionami, czterema nogami, i głową o dwóch twarzach. Obawiając się ich mocy, Zeus podzielił ich na dwie odrębne części, skazując ich na spędzenie swojego życia w poszukiwaniu drugiej połowy.
Kto pyta, jest głupcem pięć minut; kto nie pyta, pozostaje nim na całe życie.
Jeśli ci się zdaje, że wiele rzeczy znasz i dobrze je rozumiesz, pamiętaj, że nierównie więcej jest takich, których nie pojąłeś.
Świat nie składa się z rzeczy, ale z zależności pomiędzy rzeczami. I te zależności, a nie rzeczy, składają się na prawdziwą rzeczywistość.
Jeżeli poszukiwanie prawdy jest dowolnym błędem, to filozofia - jest błędem najpoważniejszym. Prawdziwym rodzajem niewłaściwej drogi, która prowadzi do pytania: co to znaczy, że jest coś, zamiast niczego?
