Filozofia, jeśli dobrze jest zdefiniowana, ma raczej nauczycieli niż uczniów, bo prawdziwa filozofia jest właśnie miłością do mądrości, a miłość do mądrości oznacza, że powinno się starać jak najwięcej wiedzą obdarować innych, nie tylko samemu w niej zanurzać.
Rzeczywistość jest zawsze o wiele bogatsza, głębsza i nieprzewidywalna niż jakiekolwiek koncepcje umysłu, które próbują ją opisać. Im więcej będziemy wiedzieć tym więcej zdamy sobie sprawę, jak wiele jeszcze nie wiemy.
Ten tylko jest mędrzcem, kto wie, czego nie wie. Wielu natomiast sądzi, że jest mądrych, mimo iż głęboko w to nie wierzą.
Myśleć to, co prawdziwe, czuć to, co piękne,
i kochać, co dobre – w tym cel rozumnego życia.
Jedni do życia potrzebują, tylko whisky i kawior, drudzy proszą jeszcze o wodę, i chleb.
Niektórzy ludzie tak wstydzą się samego siebie i nienawidzą swej osobowości, że wolą być tym drugim po alkoholu.
Każdy człowiek jest unikalny, nie tylko ze względu na génétique, ale także z powodu nieprzebywalnego charakteru jego doświadczenia świata. W ścisłym tego słowa znaczeniu jest to prawda kryjąca się za starym powiedzeniem, że nie możemy wejść dwa razy do tej samej rzeki - my sami jesteśmy tą rzeką.
Im mniej nienawiści, tym więcej zdrowia.
Czy to, że coś istnieje, jest zrozumiałe? Czy jesteśmy w stanie zrozumieć, dlaczego coś jest, a nie jest czym innym lub dlaczego istnieje cokolwiek? Pytania, które filozofia zadaje, są tymi, które wykraczają poza naszą codzienną percepcję i zrozumienie.
Największa wina jest w tym, kto nie chce słuchać prawdy.
