Najgorsze uczucie kiedy budzisz się któregoś ranka i uświadamiasz sobie ile lat straciłeś na ciągłym zamartwianiu się i nie robieniu tego co kochasz...
Tego ranka, który przypomina Ci, że nie odzyskasz tych straconych lat, a czasu masz za mało, by to naprawić...
Czasem warto odpuścić, jeżeli chodzi o miłość, czas pokazuje, że lepiej na tym wychodzimy...
Nie jest ważne, żebyś żył tak długo jak to możliwe, ale tak dobrodusznie jak to możliwe, bo do drugiego wszyscy dążą sami z siebie, dążenie do pierwszego to nauka błędna.
Nie częstość lub gwałtowność uderzeń jest siłą, lecz celność.
Myśleć to, co prawdziwe, czuć to, co piękne,
i kochać, co dobre – w tym cel rozumnego życia.
O własnych stój siłach - nie zaś podtrzymywany.
Patrz w niebo, tym co ludzkie gardź.
Mędrcy głoszą, że prawda to powątpiewanie.
Każdy z nas nosi w sobie jakieś okaleczenie i jakąś ranę. Jest to rana naszej własnej samotności, od której usiłujemy uciec za pomocą wzmożonej działalności, telewizji i tysiąca innych rzeczy.
Oto paradoks: poznanie siebie to konieczność człowieka, ale poznanie samego siebie jest niemożliwe. Nie dlatego, że jesteśmy zbyt skomplikowani, ale dlatego, że jesteśmy zbyt prostymi istotami.
