Życie jest tragedią dla tych, którzy czują, a komedią dla tych, którzy myślą. Jest to walka między tym, co czujemy, a tym, co wiemy. Człowiek nie jest stworzony do rozumienia życia, ale do życia.
Filozofia jest nie tyle żądaniem wyjaśnienia, ile pragnieniem zrozumienia. Wyjaśnienie to zrozumienie przyczyny, zrozumienie to uchwycenie związku
"Mam ochotę się wtulić, tak z całej siły, w kogoś, komu mogę zaufać (…) Chciałabym pozostać w tej pozycji wiele, wiele godzin, aż spłynie ze mnie cały gniew, bunt, cały ten cholerny, wielotonowy smutek".
Kto ma przeciwko sobie głupców, zasługuje na zaufanie.
Każdy powinien zadać sobie pytanie, czy celem jego życia jest pełne satysfakcji samopocieszenie, czy też dążenie do zdobycia mądrości i prawdy, niezależnie od tego, jaki koszt pociągnie to za sobą? Jeśli wybierze to drugie, będzie musiał porzucić wiele rzeczy, na którym inni ludzie zależą.
Kiedy zastanawiamy się nad swoim życiem, to właściwie sam fakt, że żyjemy, powinien nas najbardziej zadziwić.
Jedynie ten, kto myśli, zrozumie język. Język nie jest narzędziem umysłu, ale umysł jest narzędziem języka. Bycie jest zawsze bytem czegoś. To jest być konkretnym, a to oznacza bycie we czasie.
Filozofia jest rekordem naszych prób, aby dowiedzieć się, dlaczego istnieje to, co istnieje, dlaczego tak jest, jakkolwiek jest i dlaczego, w ogóle, cokolwiek istnieje. Jej główne zadanie jest opisanie uniwersum, tak jak w gruncie rzeczy się prezentuje, a nie jak nam się wydaje
"Nie ma rzeczy niewykonalnych,
są tylko trudne do zrealizowania"
Jest tylko jedno źródło pisarstwa - własne doświadczenie.
