Człowiek nie jest ani aniołem, ani bydlęciem, nieszczęście w tym, iż kto chce być aniołem, bywa bydlęciem.
Myśl o przemijaniu wszelkich ziemskich spraw jest źródłem nieskończonych cierpień i nieskończonych pocieszeń.
Jesteśmy służebnikami jakiejś nie znanej siły, która w nas mieszka, rozporządza nami i uczy nas władać jakimś językiem.
Nie próbuj zrozumieć nie zrozumianego.
Nie ma niczego trudniejszego do znalezienia, niż podstawowa prawda, a nie ma niczego oczywistszego, jak tylko prawda jest zachwycająco odkryta.
Jest tylko jeden sposób, aby czuć się dobrze: należy nauczyć się być zadowolonym z tego, co się otrzymało, a nie dążyć do tego, czego akurat nie ma.
Człowiek tworzący kulturę musi tkwić w kontekście, w jakim działa i nad jakim prowadzi namysł. Stale czyha na nas niebezpieczeństwo życia w laboratorium. Nasza wiara nie jest wiarą-laboratorium, lecz wiarą-drogą i wiarą historyczną. Bóg objawił się jako dzieje, nie jako kompendium oderwanych prawd. Boję się laboratoriów, bowiem tam wyabstrahowuje się problemy i zabiera je
do domu, żeby je udomowić, polakierować,
poza ich kontekstem.
Człowiek jest tylko tchnieniem i cieniem.
Sumienie - to świadomość, że istnieje w człowieku trybunat wewnętrzny.
Cierpienie może zachodzić, kiedy życie przestaje mieć sens, kiedy stajemy przed pustką i nie czujemy, że nasza egzystencja ma jakąkolwiek wartość. Bez znalezienia głębokiego znaczenia, możemy stać się niewolnikami naszego własnego cierpienia.
