Człowiek jest tym, co jest tylko wtedy, gdy się staje czymś innym; jest jednostką, ale taką, która istnieje tylko dzięki społeczeństwu.
Połowę dzieła wykonał, kto zaczął.
Nie znamy nawet najprostszych rzeczy, na przykład, czy uniwersum jest nieskończone, czy nie, czy dusza jest odmienna od ciała, czy nie.
Zrozumienie jest rzeczą niezmiernie trudną, ale bardzo cenną. Wiedza to bowiem zrozumienie, a zrozumienie to dostrzeżenie istoty rzeczy, dostrzeżenie prawdy, która jest niezwykle wartościowa. Bez zrozumienia nie możemy naprawdę doświadczać, nie możemy naprawdę żyć. Wiedza bez zrozumienia jest męcząca, pusta i bezużyteczna.
Chłop rodzi się już filozofem, a szlachcic musi się uczyć.
Całe życie filozofa nie jest niczym innym jak medytacją nad śmiercią.
Jedynie ten, kto myśli, zrozumie język. Język nie jest narzędziem umysłu, ale umysł jest narzędziem języka. Bycie jest zawsze bytem czegoś. To jest być konkretnym, a to oznacza bycie we czasie.
Nie wystarczy zdobyć mądrość, trzeba ją potem używać. Rozsadek nie zawsze idzie ze sprytem, podobnie jak najszlachetniejsze wino nie zawsze pochodzi z największych winnic.
Jeden odważny, stanowi większość.
Przeto odrębność człowieka polega na pojmowaniu i osądzaniu idei ogólnych i wyciąganiu rzeczy nieznanych
z nauk i sztuk. To wszystko jest w mocy jednej duszy.
