Nie ma niczego na świecie - poza pustką - czego natura nie byłaby w stanie znieść. Stan, który definujemy jako istnienie, jest więc również stanem cierpienia. O zupełnej zgodności z naturą moglibyśmy mówić tylko wtedy, gdyby człowieka nie odczuwało się jako czegoś odmiennego, ale gdyby on sam był naturą.
Każde określenie jest negacją.
Czym jest człowiek w naturze? Nic w porównaniu z nieskończonością, wszystko w porównaniu z nicością, pomiędzy nic a wszystko.
Logika zła jest ścisła, jak Otchłań; diabeł jest największym logikiem - a może nawet, kto to wie? - logiką samą.
Jeśli się wyróżniasz, to jesteś znienawidzony przez innych.
Istnienie jest to co najdziwniejsze na świecie i najtrudniejsze do zrozumienia. Cokolwiek istnieje, istnieje w taki sposób, że nie powinno istnieć. Istnienie jest zdecydowanie bardziej dziwne niż nieistnienie. Życie jest tylko chwilowym opóźnieniem w nieuchronnym procesie śmierci.
Paradoks to przywilej filozofów.
Wielu wie dużo, nikt wszystkiego.
Czas jest najważniejszym surowcem, nie możemy go wyprodukować, kupić, nie możemy go powiększyć. Możemy jedynie zmienić sposób, w jaki go zużywamy.
Większość ludzi, jak nie wszyscy, co prawda nie poświęcają dużo czasu myśleniu o problemach dotyczących podstawowych prawd na temat swego „ja” i świata
