Dwie rzeczy wzbudzają moje zdumienie: niebo gwiaździste nade mną i prawo moralne we mnie.
Życie jest tragedią dla tych, którzy czują, a komedią dla tych, którzy myślą. Zawsze będę to powtarzał, życie jest zbyt krótkie, aby je trwonić na rozważanie swojego istnienia.
Postępuj według takiej tylko zasady,którą mógłbyś chcieć uczynić prawem powszechnym.
Boże, daj mi wewnętrzny spokój, abym przyjął rzeczy, których nie potrafię zmienić;daj mi odwagę, abym zmienił rzeczy, które mogę zmienić,i daj mi mądrość, abym rozróżnił pierwsze od drugich.
Chcecie wyzwolić się od prawdy? Zduście ją słowami.
Błąd jest przywilejem filozofów, tylko głupcy nie mylą się nigdy.
Jak łatwo umiera prawda, jak żywotne jest kłamstwo.
Świat jest moim wyobrażeniem - oto pierwsza prawda, która rzuca się w oczy każdemu, kto prowadzi filozoficzne rozważania o naturze rzeczy, bez różnicy, czy robi on to po raz pierwszy, czy też powraca do tych samych problemów tysiąckrotnie.
Zagadnienie bytu nie zyskuje na powabie w wyniku pominięcia pytań humanistycznych. Ono za to gubi się, gdy te pytania zamilkną.
Człowiek z natury dąży do poznania. Dowodem na to jest nasze zamiłowanie do zmysłów; albowiem niezależnie od ich użyteczności czerpiemy z nich przyjemność dla siebie, i mówię tu zdecydowanie o widzeniu, słuchaniu i noszeniu. Przede wszystkim i najwięcej nas satysfakcjonuje to, że przez nie poznajemy i rozumiemy jakiś rodzaj prawdy.
