Bóg, którego można dotknąć, nie jest już Bogiem.
W tę drogę ku przyszłości i ku nieznanemu, ku lepszemu bądź gorszemu, zawsze stoi otworem każda chwila, ale zawsze zamykamy ją za sobą, żebyśmy mogli żyć w przeszłości, we względności, w niepewności.
Każdy jest wszystkim sobie samemu.
Percepcja jest wszystkim. To, na co zwracamy uwagę, staje się naszą rzeczywistością. To, czego nie dostrzegamy, pozostaje nieznane, choćby było tuż obok nas.
Wielu wie dużo, nikt wszystkiego.
Człowiek, który ma dlaczego żyć, zniesie prawie każde jak.
Czy jest możliwe,
aby żyło moja ciało,
a dusza nie?
Powinniśmy szukać nie tyle sensu w życiu, ile doświadczać go tak intensywnie, by poczuć, że to życie samo w sobie ma sens. Ciężko jest zrozumieć prawdziwe znaczenie życia, kiedy jesteśmy zawłaszczeni przez codzienne obowiązki, rachunki do zapłacenia, telewizję do obejrzenia. Ale kiedy na chwilę zatrzymamy się i odetchniemy, możemy doświadczyć prawdziwej radości z każdego przeżytego momentu.
Duch i uczucie formują się w czasie rozmowy.
Byt dla siebie [...] jest tym, czym nie jest, nie będąc tym, czym jest.
