Co z tego, że stoisz na środku skrzyżowania, jeżeli nie masz chęci, by iść dokądkolwiek?
Wciąż mówisz, ale jesteś niezauważony. Krzyczysz, a oni i tak nie słyszą. Wewnętrzny ból cię niszczy. Jeżeli to miłość to po prostu jej nie chcę.
Idąc prosto przed siebie nie można zajść daleko.
Filozofia, jeśli jest prawdziwa, musi nosić charakter synoptyczny, musi objąć wszystko co istnieje i wszystko musi objąć jednocześnie, bowiem wszystko jest ze sobą ściśle powiązane, a zupełne, bezwarunkowe poznanie jednej rzeczy jest tylko wtedy możliwe, jeśli wiemy wszystko.
Istnienie człowieka jest niewytłumaczalne,
jest twórczym dziełem jego własnej twórczości.
Nie ma niczego na świecie - poza pustką - czego natura nie byłaby w stanie znieść. Stan, który definujemy jako istnienie, jest więc również stanem cierpienia. O zupełnej zgodności z naturą moglibyśmy mówić tylko wtedy, gdyby człowieka nie odczuwało się jako czegoś odmiennego, ale gdyby on sam był naturą.
Istnieją nie tylko byty materialne, ale i byty niematerialne - tzn. byty, które są trwale poza zasięgiem naszych zmysłów: prawda, dobro, piękno, idea, cel, sens, istota, wartość, dusza, Bóg.
Im mniej nienawiści, tym więcej zdrowia.
Bóg: początek, w którym się wszystko zaczyna; cel, w którym wszystko się kończy; teraźniejszość, która wszystko niesie.
Człowiek mierzy wszystko tym, co ma w sobie najcenniejszego. Człowiek to istota, która zawsze decyduje sama, jaka chce być. Bóg nic do tego nie ma. Istnieje tylko jedno zło: niewiedza. Istnieje tylko jedno dobro: wiedza.
