Komu za bardzo zależy na rozumieniu tego, co inni o nim mówią, ten jest zawsze niepewny swoistego sposobu bycia, staje się jak przekupny aktor, który wszędzie nosi maskę i ukrywa swoje prawdziwe oblicze. On sam nie wie, czym jest, a zna siebie jedynie z lakonicznych ocen innych.
Nie tyle boimy się rzeczywistości, ile boimy się tego, jak my ją postrzegamy. A w rzeczywistości, poczucie strachu zawsze pochodzi od nas samych.
Życie jest podróżą, która ma swój początek i koniec. Na naszej drodze spotykamy radości, smutki, sukcesy i porażki. Ale najważniejsze, to nie miejsce, gdzie się znajdujemy, ale kierunek, w którym się poruszamy.
Każdy człowiek jest jedynym sędzią swojego dobra, ponieważ tylko on wie, co czuje, a nikt nie może ocenić, co jest przyjemne czy nieprzyjemne dla niego.
Życie to sztuka rysowania bez możliwości wymazania. Musimy starać się rysować jak najlepiej, nie zwracając uwagi na drobne błędy.
Sztuką nie jest mieć sen, lecz sztuką jest go zapamiętać.
Kto się zbliża, tego nie odpychajcie, a kto odchodzi, tego nie zatrzymujcie.Kto wraca, tego przyjmujcie tak, jakby się nigdy nie oddalał.
Boże, daj mi wewnętrzny spokój, abym przyjął rzeczy, których nie potrafię zmienić;daj mi odwagę, abym zmienił rzeczy, które mogę zmienić,i daj mi mądrość, abym rozróżnił pierwsze od drugich.
Ten, któremu starczy odwagi i wytrwałości,
by przez całe życie wpatrywać się w mrok, pierwszy dojrzy w nim przebłysk światła.
Fakt, że po przebudzeniu znów znajdujemy się w świecie, jest dowodem na to, że istnieje coś, co może istnieć poza naszymi myślami. Ta rzeczywistość, z której jesteśmy wyłączeni, jest prawdziwą rzeczywistością, a nie my sami.
