Wiem, że nic nie wiem.
Człowiek jest dla samego siebie szarym widmem, gdy nie zna prawdy o niej. Człowiek jest jedakiem kiedy nie zna siebie
Nie szukaj ideału, prawdziwy przyjdzie sam.
Czy to sprawiedliwe...
że w wodzie, którą niesie "życie" zacząłem dostrzegać
nieco...inne siebie oblicze?
Człowiek może robić co chce, ale nie może chcieć tego, czego chce. Swoboda woli jest jedynym jej szlachetnym przeznaczeniem.
Istnienie to zwykłe przetrwanie, ale przetrwanie zgłębione i przemienione przez rezygnację. I właśnie ta rezygnacja pozwala nam odkryć wartość, zapomnieć o samych sobie, osiągnąć prostotę, dostrzec istotę rzeczy, rozejrzeć się po świecie, zrozumieć, jak zrozumieć.
Nie jesteśmy tak, jakbyśmy sobie życzyli być. Jestemy tym, co zrobimy ze sobą samym. Więc to rozstrzygnijmy, kto z nas jest kim, zamiast zadawać to pytanie, jakbyśmy byli jakimś darem od Boga lub produktami genów, które dostaliśmy od naszych rodziców.
Filozofem może być również ten, dla którego ludzie są równie ważni jak myśli.
Człowieka nie można do końca zrozumieć bez Chrystusa. A raczej: człowiek nie może siebie sam do końca zrozumieć bez Chrystusa. Nie może zrozumieć, ani kim jest, ani jaka jest jego właściwa godność, ani jakie jest jego powołanie i ostateczne przeznaczenie. I dlatego Chrystusa nie można wyłączać z dziejów człowieka w jakimkolwiek miejscu na ziemi.
Nie może istnieć żadna różnica, która nie
pociągałaby różnicy gdzie indziej.
