Najważniejsze pytania, jakie możemy zadać, to: Dlaczego jest cokolwiek raczej niż nic? Dlaczego istnieje wszechświat, zamiast pustki? Dlaczego jestem tutaj, a nie gdzie indziej? Dlaczego w ogóle jestem?
Najbardziej podstawowym sposobem poznania jest zmysł, który prowadzi do pamięci, a następnie, poprzez złożony proces logiczny, do doświadczenia, z którego wynika nauka. Nic bez czegoś jest nieosiągalne.
Zawsze myliłem, a prawie zawsze miałem złudzenia. Nigdy – nie mam nadziei. Życie to choroba śmiertelna, która przenosi się przez stosunek płciowy. Zrozumiałem to doskonale, kiedy byłem jeszcze mały. Niedługo potem zrozumiałem też coś, co nażycie mnie przerażało: człowiek jest sam.
Partyzantki w powietrzu prowadzić nie można.
Duch i uczucie formują się w czasie rozmowy.
Życie jest sztuką umierania.
Człowiek powinien tak bardzo być jednością, aby żaden działający ani cierpiący czyn, nie zdołał go poruszyć; i człowiek powinien stać w pełni swojego istnienia, tak że wszystkie rzeczy, które są i będą i wszystko co kochają albo mogą kochać, nie byłyby w stanie poruszyć go ani obniżyć go.
Filozofię uprawiać - to tak jakbyś w ciemnym pokoju usiłował złapać czarnego kota, którego w ogóle nie ma. Oddać się teologii - to tak jakbyś w ciemnym pokoju usiłował złapać czarnego kota, którego nie ma i wołał przy tym: "mam go ".
Rzeczą ważną w dobroci jest chcieć stać się dobrym.
Czasami ceni się kogoś za bardzo, aby można go było pokochać.
