Dlatego dla filozofa miejsce to nie jest istotne. Kiedy duch rozbudza się do życia, nie zna przestrzeni i nie potrzebuje jej. Tam, gdzie jest duch, tam jest centrum świata.
Miłość jest złudzeniem. Dlatego właśnie osoba zakochana
woli pory i miejsca sprzyjające iluzji, dogodne złudzeniom jak zmierzchy zacierające kontury przedmiotów, spotkania przy zamglonym księżycu i świetlisto – mroczne leśne ścieżki.
Życie jest tragedią dla tych, którzy czują, i komedią dla tych, którzy myślą. Trzeba kierować się zdecydowanie jednym z tych punktów widzenia, ponieważ jedno wyklucza drugie.
Człowiek jest dla samego siebie szarym widmem, gdy nie zna prawdy o niej. Człowiek jest jedakiem kiedy nie zna siebie
Wszyscy myślą o tym, aby zmienić świat, ale nikt nie myśli o tym, aby zmienić siebie.
Czym jest życie? Fizjologia to tylko nauka, odpowiedź na wszystko jest filozofia. Nie jesteśmy ciałem, jesteśmy niekończącym się strumieniem istnienia, mienia, niepewności i zmienności.
Niewiedza, której jesteśmy świadomi, jest oknem na prawdę. Prawdziwym niewiedzą jest niewiedza o naszej niewiedzy.
Istnienie bez doskonałości jest puste, a doskonałość bez istnienia to absurd. To, co jest doskonałe, musi istnieć, bo co mogłoby być doskonalsze niż istnienie?
Nie ma takiej rzeczy jak przeszłość, przyszłość. Jest tylko nieustannie zmieniająca się teraźniejszość.
Wiele dasz nawet wtedy, gdy nic nie dasz, jak tylko dobry przykład.
