Refleksja nad istotą człowieka

 Nie można wejść dwa razy do tej samej rzeki.

 Zwierze jest zwierzęciem,
a człowiek - ludziem!

 Wewnątrz, jak chcesz, ale na zewnątrz według zwyczajów.

 Także złe książki są książkami i dlatego są święte.

 Dużo to nie znaczy dobrze, ale dobrze znaczy dużo.

 Człowiek to tylko paproć, rośnie między skałami, w miejscach, do których słońce nie dociera. Rodzi się, rośnie, ginie. Ale potem, do pełnego cyklu potrzeba kilkudziesięciu lat. A wszakże, życie paproci to tylko krótki moment w nieskończoności wszechświata.

 Życie nie jest problemem do rozwiązania, tylko rzeczywistością do doświadczenia. Używać swojego serca do czucia, umysłu do myślenia, duszy do wiary, a ciała do działania. To jest istota życia.

 Biedny człowieku, nie miej przed oczyma tego, czym jesteś, lecz to, czym będziesz.

 Najpierw powinieneś dowiedzieć się, kim chcesz być, a następnie zrozumieć, co robi ten rodzaj osoby, bo w życiu nic nie dzieje się przypadkowo, a to, co nas spotyka, nie jest wynikiem przypadku, ale konsekwencją naszych działań. Czy to, czym jesteśmy, decyduje nasze zrozumienie.

 Zawsze, kiedy coś może zostać zrobione efektywnie i ekonomicznie, natura to czyni. Gdy cytologia informuje nas o substancji pod nazwą plazma, musimy to interpretować jako oznakę, że takie substancje jak plazma są najbardziej odpowiednie do celów natury. W przeciwnym razie nie istniałyby.