Refleksja nad istotą człowieka

 Mówię ci, że człowiek jest nieszczęśliwy, ponieważ nie wie, że jest szczęśliwy. Tylko dlatego. A kto to wie? Ten, kto był początkowo szczęśliwy? Nie, ale ten, kto doświadczył nieszczęścia. Ten, który czuje, że los mu się udał.

 Kiedy umiera twój przyjaciel, niech twoje oczy nie będą suche, ale niech także nie stają się morzem. Łzy tak, ale płacz nie.

 Ta sama rzecz nie może jednocześnie istnieć i nie istnieć, tak samo jak to samo nie może należeć i nie należeć w tym samym sensie

 Odnaleźć stałość w odczuwanych
sprzecznościach – oto jest cel
walki z samym sobą.

 Nie zawsze mów co wiesz,
ale zawsze wiedz co mówisz.

 "Rzeczy proste są zawsze najbardziej niezwykłe i tylko mędrcy potrafią je pojąć..."

 Dotrzymaj słowa, bądź godny jego zaufania, a zawsze znajdziesz to, czego będziesz potrzebował.

 Aby istnieć, trzeba uczestniczyć.

 Człowiek nie jest tworem okoliczności. Okoliczności to coś, co on wykorzystuje. Nasza moc, to moc percepcji. To, jak patrzymy na świat, zależy od nas, nie od niego.

 Żyjemy, żeby umrzeć.