Refleksja nad istotą człowieka

 Człowiek to tylko strzępek całego wszechświata. Ale jest to pomyślne strzępek. W sobie nosi resztę wszechświata.

 Trudno jest iść przez życiewieloma drogami jednocześnie.

 Najważniejsze rzeczy są najtrudniejsze do zrozumienia, ponieważ nasz umysł ukrywa je pod powłoką oczywistości. Tak naprawdę nic nie jest oczywiste, poza tym, że istniejemy, że mamy percepcje i emocje.

 Rzeczywistość nie jest rzeczywistością bez umysłu, który ją postrzega. Kiedy umysł jest pusty, rzeczywistość staje się taka, jaka jest. Głęboki pokój tego stanu przekracza wszystko, co znamy i rozumiemy. Jest poza pojęciami prawdy i fałszu, dobra i złego, ja i nieto.

 Doskonałość jest celem który ciągle się zmienia. Można dążyć nigdy się nie osiągnie.

 Nie zawsze mów co wiesz,
ale zawsze wiedz co mówisz.

 Czas, który widzisz na zegarze, nie jest tym samym czasem, który przepływa w tobie, zmieniając cię. To jest twoje życie. Pamiętaj o tym.

 Człowiek jest dobry i szlachetny ,lecz jego błędy go upadlają i niszczą ...

 Worry is like sand in an oyster:a little produces a pearl,too much kills the animalzmartwienie jest jak piasek pod muszlą ostrygi:mała ilość wytwarza perłę,zbyt duża zabija zwierzę.

 Człowieka nie można do końca zrozumieć bez Chrystusa. A raczej: człowiek nie może siebie sam do końca zrozumieć bez Chrystusa. Nie może zrozumieć, ani kim jest, ani jaka jest jego właściwa godność, ani jakie jest jego powołanie i ostateczne przeznaczenie. I dlatego Chrystusa nie można wyłączać z dziejów człowieka w jakimkolwiek miejscu na ziemi.