Czym jest człowiek w naturze? Nic w porównaniu z nieskończonością, wszystko w porównaniu z niczym, bytem pomiędzy niczym a wszystkim.
Dlatego dla filozofa miejsce to nie jest istotne. Kiedy duch rozbudza się do życia, nie zna przestrzeni i nie potrzebuje jej. Tam, gdzie jest duch, tam jest centrum świata.
Uznaję istnienie materii, lecz nie wiem, czy materia jest materialna.
Większość ludzi jest tak szczęśliwa, jak zdecyduje się być. W rzeczywistości jest w nas dziwna skłonność do zamieniania naszego nikogo na kogoś.
Każdy, kto chce władać państwem, narodem, Kościołem czy rodziną, musi naprzód nauczyć się władać sobą.
"A cisza wyborcza jest jak czas zimowy lub podatek dochodowy. Wszyscy wiedzą, że bez sensu - a jednak jest!"
Niewiedza, której jesteśmy świadomi, jest oknem na prawdę. Prawdziwym niewiedzą jest niewiedza o naszej niewiedzy.
Istnienie to zwykłe przetrwanie, ale przetrwanie zgłębione i przemienione przez rezygnację. I właśnie ta rezygnacja pozwala nam odkryć wartość, zapomnieć o samych sobie, osiągnąć prostotę, dostrzec istotę rzeczy, rozejrzeć się po świecie, zrozumieć, jak zrozumieć.
Człowiek może robić co chce, ale nie może chcieć tego, czego chce. Swoboda woli jest jedynym jej szlachetnym przeznaczeniem.
"Mam ochotę się wtulić, tak z całej siły, w kogoś, komu mogę zaufać (…) Chciałabym pozostać w tej pozycji wiele, wiele godzin, aż spłynie ze mnie cały gniew, bunt, cały ten cholerny, wielotonowy smutek".
