Człowieka nie można do końca zrozumieć bez Chrystusa. A raczej: człowiek nie może siebie sam do końca zrozumieć bez Chrystusa. Nie może zrozumieć, ani kim jest, ani jaka jest jego właściwa godność, ani jakie jest jego powołanie i ostateczne przeznaczenie. I dlatego Chrystusa nie można wyłączać z dziejów człowieka w jakimkolwiek miejscu na ziemi.
Życie jest sztuką umierania.
Życie jest tylko krótkim przestoju między dwoma nicościami, jak błyskawica w wiecznej ciemności; trzeba przeżyć je jak najlepiej - jakie by nie było.
Człowiekiem jestem i nic co ludzkie nie jest mi obce.
Powinniśmy szukać nie tyle sensu w życiu, ile doświadczać go tak intensywnie, by poczuć, że to życie samo w sobie ma sens. Ciężko jest zrozumieć prawdziwe znaczenie życia, kiedy jesteśmy zawłaszczeni przez codzienne obowiązki, rachunki do zapłacenia, telewizję do obejrzenia. Ale kiedy na chwilę zatrzymamy się i odetchniemy, możemy doświadczyć prawdziwej radości z każdego przeżytego momentu.
Istnienie jest to co najdziwniejsze na świecie i najtrudniejsze do zrozumienia. Cokolwiek istnieje, istnieje w taki sposób, że nie powinno istnieć. Istnienie jest zdecydowanie bardziej dziwne niż nieistnienie. Życie jest tylko chwilowym opóźnieniem w nieuchronnym procesie śmierci.
Nie jestem wystarczająco młody, aby wiedzieć wszystko. Wiele osób mówi, że z wiekiem robią się mądrzejsze. Często jednak z wiekiem ludzie stają się jedynie pewniejsi swoich uprzedzeń. Czym stajemy się starsi, tym mniej pytamy. Dlatego rozwijajmy naszą kreatywność, badajmy, pytajmy. Tylko zadając pytania możemy dowiedzieć się czegoś nowego.
Ja was uczę nadczłowieka. Człowiek jest czymś, co pokonanym być powinno.
Niektórzy są ludźmi nie z istoty, lecz z imienia.
Trudno jest iść przez życiewieloma drogami jednocześnie.
