Rzeczywistość nie zależy od naszego zdania o niej. Jak jest, tak jest, czy nam się to podoba, czy nie. My, ludzie, nie możemy jej zmienić, możemy jedynie jej zdania zmienić, ale to nic nie zmienia w rzeczywistości.
Materia nie może zginąć.
Mężczyzna nie jest od łechtania kobiecego ego by czuła się spełniona. Jak kobieta jest niedowartościowana to najlepiej trzymać się od takiej z daleka, bo będzie chciała aby cały czas facet zapewniał ją o tym jaka to jest nieskazitelna i wspaniała. Ludzie są tylko ludźmi i nikt nie jest idealny.
Człowiek, jako tak zwany 'dasein', to byt przekraczający samego siebie, kierujący się w stronę przyszłości. Rzeczy natomiast są, nie mają tendencji do przekraczania. Dlatego tylko człowiek ma możliwość bycia autentycznym lub nieautentycznym.
Bo strach to nic innego jak zdradziecka odmowa pomocy ze strony rozumowania.
Życie jest serią naturalnych i spontanicznych zmian. Nie opieraj się im; to tylko stwarza ból. Pozwól rzeczywistości istnieć w jak najzdrowszy sposób.
Cóż za zdumiewające jest to, że człowiek może pogodzić się z nędzą swojego życia; przeżywa ból, cierpi, umiera i mimo to każdego ranka rzuca wyniosłym spojrzeniem na niebo bez cienia strachy czy gniewu.
Ludzie mają niewielkę możliwość wyboru: mogą tylko powtarzać to, co już zostało powiedziane. Ale to jest nasza natura, i nie możemy się od niej uwolnić.
Połowę dzieła wykonał, kto zaczął.
Nie możemy dwa razy wejść do tej samej rzeki. Przemija zawsze i przez cały czas. Na miejscu starości pojawia się młodość, na miejscu dnia - noc, zima zastępuje lato, wojna pokoju, obfitość nędzy.
