Najmniej odporni jesteśmy na ciosy tych, których kochamy.

 Łudzi się jeszcze, że ludzie są sobie wierni, a miłosne przysięgi wieczne.

 Ludzie sami są jak tunele: jak kręte, ciemne przestrzenie i głębokie jaskinie. Nie da się poznać wszystkich zakamarków ich duszy.
Nie można ich sobie nawet wyobrazić.

 W końcu niewiele jest rzeczy gorszych niż facet, który nie zna swego miejsca.

 Niekiedy cierpliwość to tchórzostwo.

 Wszyscy ludzie są mniej lub bardziej dziwni. Jestem człowiekiem, a więc jestem mniej lub bardziej dziwna.

 (...) wiara jest potrzebna, bu otumaniać lud.

 Nie we wszystko, co widzą
twoje oczy, powinieneś wierzyć.

 Wygląda na to, że tylko marionetki są prawdziwie wolne. Na scenie każdy krok jest z góry określony. Ale my, błądzący w mrokach, szukamy na ślepo drogi. W nocy wszyscy jesteśmy ślepcami.

 Materia ulega umysłowi.

 Kto miłości nie zna, ten żyje szczęśliwy, i noc ma spokojną i dzień nietęskliwy.