Śmierć to ostateczne więzienie i tam właśnie zmierzasz.

 Przyszłość nie jest ustalona raz na zawsze, to my decydujemy, co się wydarzy.

 Ja potrzebuję kogoś, kto się dla mnie
poświęci. Kogoś, kto naprawdę będzie
miał siłę i ochotę, żeby wziąć mnie za
pysk, nakarmić mnie, cicho, bez pasji,
bezgłośnie; bezproblemowo, bez
szumów i bez sprzężeń dla mnie żyć.

 (...) wiele cię czeka łez i bólu, bo za najwyższe szczęście trzeba zapłacić.

 Życie bez miłości to pusta egzystencja.

 Nie ma to jak umrzeć, by zrozumieć, jak żyć.

 Doprawdy? Żadnych adoratorów? Szokujące. Wydawać by się mogło, że twoje umiejętności
we władaniu widłami powinny ogromnie
pociągać niektórych kawalerów z okolicy.

 Wspólny sen, taki przytulony, to świadectwo zaufania i czułości.

 Świat rzeczywiście pełen jest zasadzek i
wiele na nim ciemnych plam; ale nie brak
też jasnych, a chociaż we wszystkich krajach miłość łączy się dzisiaj ze smutkiem, kto
wie, czy się przez to nie pogłębia jeszcze.

 Wiem jakie to niebezpieczne. Chcę to zrobić, ponieważ chcę to zrobić.

 Jesteś nie tam i nie tutaj. Jesteś podróżnikiem.