Nie słychać, jak ludzie myślą o sobie. Jak w myślach ratują ukochanych. Jak przychylają im nieba, sobie skąpiąc powietrza.
Mam już wszędzie siniaki, tak się biję z myślami.
Docierasz do półmetka życia i nagle zdajesz
sobie sprawę, że nie zrobiłeś tego, co zamierzałeś,
nie stałeś się tym, kim chciałeś zostać.
Twarz anioła stężała. W tym stanie myślenie sprawiało mu ból.
Czasu nie można dostać. Ale można go dzielić.
Te wszystkie słowa- zło, złośliwość-
nie miały dla natury żadnego znaczenia.
Zło było wynalazkiem człowieka.
Wódka nie jest dobra. Wódka ma być skuteczna.
Myśl ta była jak mała czarna chmurka, której nie chciał rozwiać żaden wiatr.
Tak wiele mnie nauczyła. I nadal uczy mnie tak wiele. Nauczyła mnie kwestionować. I nigdy nie żałować.
Tak ciężko żyć w idealnej rodzinie, jeśli samemu nie jest się idealnym.
