
Stuknie furtka, załomoce serce (...)
Stuknie furtka, załomoce serce (...)
Balansujemy na delikatnej huśtawce,
którą stanowi nasz dziwny układ – na
samych końcach, wahając się, a ona chwieje
się niebezpiecznie. Oboje musimy przejść
bliżej środka. Mam jedynie nadzieję, że żadne
z nas podczas tej próby nie spadnie.
Człowiek, który poddaje się losowi, staje się ludzkim wrakiem.
To straszne uczucie, gdy męczą
cię myśli, które odmawiają
ułożenia się w zdania.
Są chwile w życiu, kiedy trzeba
być ostrożnym, ale bywają też takie
momenty, w których po prostu
musisz mieć jaja i zaryzykować.
Ciekawe, czy istnieje uzależnienie od rezygnacji.
Spojrzeliśmy na siebie
szukając słów, które nie istniały.
Żyłeś jak głupiec i spotka cię los głupca.
Ode Mnie, który przebywam w każdym sercu, pochodzi pamięć, wiedza i zapomnienie.
Na tym polega tragedia. Nie na tym, że jeden człowiek miał odwagę wybrać zło. Ale że miliony nie odważyły się wybrać dobra.
Jak przestać czuć upokorzenie, przestać cierpieć?