Stuknie furtka, załomoce serce (...)

 Miłość i błogi spokój wykluczają siebie wzajemnie. Kto szuka w miłości spokoju, przegrywa na starcie.

 Tak, nie wszyscy dorośli są dorosłymi naprawdę. Najczęściej są to po prostu dzieci, przeniesione w czasie o pewien odcinek.

 Najsilniejsza jest taka miłość, która nie walczy ze swoją słabością.

 Śmierć to ostateczne więzienie i tam właśnie zmierzasz.

 Żyjemy w świecie, w którym zapomniano, co to znaczy być człowiekiem. Zapomniano o prawdziwych wartościach, które budują naszą tożsamość. Zapomniano o tym, co najważniejsze.

 Miłość pozostawia ślad, który niełatwo wymazać.

 Nie na zawsze przykuci jesteśmy
do kręgów świata, poza nimi zaś istnieje coś więcej niż wspomnienie.

 Na każdą boleść istnieją
dwa lekarstwa - czas i milczenie.

 W końcu nagrodą za przeżyty koszmar jest przebudzenie się ze świadomością, iż był to tylko sen.

 Czytać to bardziej żyć, żyć intensywniej.