Najczęściej nasi najlepsi przyjaciele są sprawcami naszego upadku.

 Wpuszczenie innych do swojego
życia może być trudne, pozwolenie im
na to, by się naprawdę zbliżyć. Czasami
samotność wydaje się bezpieczniejsza.

 Z własnych codziennych obserwacji wiem, iż tam gdzie brak pokory, tam giną ludzie.

 Przetrwać da się
wszystko, oprócz tego ostatniego.

 Strach jest zaraźliwy, potrafi się udzielić. Czasami wystarczy, by ktoś powiedział,
że się boi, i strach staje się prawdziwy.

 Istnieją ludzie, którzy jeśli już raz kogoś złapią, nie pozwalają odejść.

 Skoro wystarczy prosty gest, to po co więcej słów?

 Starzy jesteśmy wtedy, kiedy większość ludzi wolałaby, żebyśmy już nie żyli.

 Ludzie mają w zwyczaju
z całego serca wierzyć w fikcję,
żeby móc ignorować prawdę,
której nie potrafią zaakceptować.

 Czy ktokolwiek docenia życie, kiedy ono trwa?

 Ona pachnie jak czekolada. A ja nie lubię, jak się mnie bije — plątałem się w panice.