Każde zmartwienie w końcu się zużywa.

 Zapytasz mnie, dlaczego nie opowiedziałam ci tego wcześniej. Ponieważ wiem, jaką siłę ma opowieść. Może zmienić bieg historii. Może ocalić życie. Ale można też w niej zatonąć na dobre.

 Nie należy zostawać artystą dlatego, że się może nim zostać, ale dlatego, że się musi. Sztuka jest tylko dla tych, którzy bez niej byliby nieszczęśliwi.

 Nie ma porażek, są tylko lekcje.

 Żeby przeżyć, decydujemy się na współpracę. Na wzajemną akceptację.

 Kiedy wierzymy w zwycięstwo, ono zaczyna wierzyć w nas.

 Niezgodność krytyków miedzy sobą dowodzi zgodności artysty z sobą.

 Duma jest zimną towarzyszką i nie daje pełnego zadowolenia.

 W sercu ludzi najbardziej nieczułych są struny, które lada dotyk porusza.

 Nauczyłem się nie ufać własnemu sercu. Ale gdy ci się przyglądam i widzę, jak Ty na mnie patrzysz, wiem, że mam rację, że cię kocham. Znów zacząłem sobie ufać.

 Wolałam raczej skrywać ból pod osłoną ciętych ripost.