Ile razy można sklejać stłuczony wazon, zanim się go wyrzuci.

 Dopiero gdy utraci się jeden z posiadanych darów, zaczyna się doceniać i dostrzegać pozostałe.

 Szczęście zakłada, że nie chcemy widzieć świata takim, jakim jest.

 Wszyscy wiemy, naturalnie, że nie wolno nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy,
majstrować przy urządzeniach elektrycznych. Nigdy.

 Ja także kiedy odejdę może w ciemności zaświecę.

 Najtrudniej wywabić kropkę postawioną nad i.

 I w cichej przystani jakiej są dla niej jego ramiona odpływa w spokojny sen...

 Milczenie to przyjaciel, który nigdy nie zdradza.

 Książka raz przeczytana staje się jedynie trofeum. Niczemu więcej nie służy.

 Rzeczywistość pełna jest znaków, tylko trzeba je umieć odczytywać.

 Przeszłość kryje klucz do przyszłości nauki.