Świat jest sceną, na której leci wciąż ta sama sztuka, ...

 Szkoda siebie na nieaktualne cierpienia.

 Zapewne, była to gra - ale ta gra go stwarzała i stwarzała także sytuację.

 Głupstwami ten świat stoi, a bez nich, być może, w ogóle nic by się nie działo.

 Świat dzieli się na dwie połowy,
w jednej z nich jest nie do życia,
w drugiej nie do wytrzymania.

 Kiedy bardzo Ci na czymś zależy, okłamujesz się na każdym kroku.

 Prześpię się i zapomnę; mam własne życie,
własne smutne, łachmaniarskie życie już na zawsze.

 Nigdy, przenigdy nie pozwól, aby ktoś widział cię płaczącą.

 (...) kto raz ustąpi, ustępuje już zawsze.

 Jestem w sobie, reszta to fikcja.

 No i zaczynam marzyć, a jak się rozmarzę - to po prostu wychodzę za mąż za chińskiego księcia...