Chodzi o to, by uchwycić nieprzemijające w tym, co przemija.

 "Jestem zmęczony, szefie. Zmęczony wędrówką, samotnie jak jaskółka w deszczu. Zmęczony tym, że nigdy nie miałem przyjaciela, żeby powiedział mi skąd, gdzie i dlaczego idziemy. Głównie zmęczony tym, jacy ludzie są dla siebie. Zmęczony jestem bólem na świecie, który czuję i słyszę... Codziennie... Za dużo tego. To tak, jakbym miał w głowie kawałki szkła. Przez cały czas."  Zielona mila (1999)

 Czytanie to najlepsza kuracja upiększająca!

 Dobre czasy to nie te, w
których się żyło, ale które się wspomina.

 Chciałam się zakochać w kimś przystojniejszym,
ale zakochałam się w tobie. Nic na to nie poradzę.

 Nic nie czyni człowieka bardziej
bezbronnym niż samotność, może tylko chciwość.

 Wszystko robi się mniejsze, kiedy wyciągnąć to na wierzch.

 Nie sztuka mieć dzieci, ale trzeba mieć jeszcze czas, żeby je wychować.

 Widzę i pochwalam to, co lepsze, ale idę za tym, co gorsze.

 A jednak wszystko, co jest trudne, wymaga od nas dobrania takiego kąta widzenia, z jakiego wydaje się nieduże i lekkie.

 Ktoś kto siedzi po uszy w gównie raczej nie pachnie fiołkami.