Chodzi o to, by uchwycić nieprzemijające w tym, co przemija.

 Niegdyś duch był bogiem, potem przedzierzgnął się w człowieka, dziś staje się motłochem.

 (...)i spojrzała na ładny, piętrowy dom tak, jak inni mogliby spojrzeć na pedofila.

 Naszymi czynami, i zaniedbaniami, wprawiamy świat w ruch, świadomie lub nie.

 Nadzieja, to dobre śniadanie, ale zbyt słaba kolacja. Nie możemy zawsze być pewni dojścia do celu, ale musimy zawsze próbować go osiągnąć.

 Naiwność to jedno. A świadomość tego, co właściwe, to zupełnie co innego.

 Myślimy, że będziemy mieli czas, a potem okazuje się, że go nie ma.

 Czasami, żeby ocalić jakiś
związek, musisz go najpierw poświęcić.

 Ktoś kiedyś napisał, że ani czas, ani
mądrość nie zmieniają człowieka - bo odmienić
istotę ludzką zdolna jest wyłącznie miłość.

 No jasne, to właśnie robią ludzie w tym chaotycznym świecie, świecie wolności i wyboru: odchodzą, kiedy chcą. Znikają, wracają, potem znowu znikają, a Ty zostajesz z tym sam i musisz się jakoś pozbierać.

 Nigdy nie zapominajcie o tym, by brać z życia
jak najwięcej, nie bójcie się ryzykować, płakać
ani być szczęśliwymi. Najważniejsze to być w
drodze. Każdego dnia robić krok do przodu.