Chodzi o to, by uchwycić nieprzemijające w tym, co przemija.

 Każdy korytarz dokądś prowadzi. Skoro jest wejście, musi być i wyjście.

 Im więcej potu na ćwiczeniach, tym mniej krwi w boju.

 Albo pływasz, albo toniesz, takie jest życie.

 Lęku nie należy się wstydzić. Jest równie naturalny i konieczny jak zabawa albo ból.

 Człowiek rzadko zna swą własną moc.

 Mrugam,jakby stado much wpadło mi do oczu.

 Wszystkie triumfy i katastrofy tego świata ludzie powodują nie dlatego, że
są z gruntu źli albo z gruntu dobrzy, lecz dlatego, że są z gruntu ludźmi.

 Nikt z nas nie zna skutków własnego okrucieństwa.

 Kiedy ludzkość oduczy się zabijania, zginie i zostanie starta z powierzchni ziemi.

 [...] może to będzie bolało, jak bolą oczy od światła, kiedy jesteśmy zbyt długo w ciemnościach.