
- Ludzie przyzwyczajają się do piękna. - Ja się do ...
- Ludzie przyzwyczajają się
do piękna. - Ja się do ciebie jeszcze nie przyzwyczaiłem.
Mówiłam ci już wcześniej, nad czasem nie umiem zapanować.
Łaska nie jest czymś co można wymusić, ona spada z nieba niczym delikatne krople deszczu.
Zło musi istnieć, to tylko człowiek nie musi z niego czerpać. Ma wybór. I musi mieć wybór.
Musimy żyć. Żyć tak, by później
nikogo nie musieć prosić o wybaczenie.
Pisanie jest jak całowanie, tyle że
bez ust. Pisanie jest całowaniem głową.
Jeszcze nigdy nie spotkałem człowieka, który by nie chciał być sobą. Nawet kiedy chcą być kimś innym, nadal jest to pragnienie ujawnienia samego siebie.
Jeśli kiedykolwiek odzyskam
wzrok, będę z większą uwaga zaglądała
ludziom w oczy, szukając w nich duszy.
Szczęście przychodzi na chwilę
a potem odchodzi. Czasem na całe lata. Ale smutek smutek osiada na dnie duszy.
W czaszce mieści sie zło i być może dobro.
Byłyśmy przyjaciółkami od tak dawna, że aż nie wierzę, na ile różnych sposobów mi jej brakuje.