Przebaczył mi, pewnie dlatego, że ludzie nieszczęśliwi często nie potrafią poradzić sobie ze swoim cierpieniem w samotności.
Słońce jest aroganckie, odwraca się od nas plecami kiedy tylko się nami zmęczy. Księżyc jest lojalnym towarzyszem. Nigdy nie odchodzi. Zawsze jest na miejscu, przygląda się oddany, widzi nas w naszych jasnych i ciemnych chwilach, nieustannie się zmienia, zupełnie tak jak my. Każdego dnia jest nową wersją siebie. Czasem słaby i wątły, innym razem silny i pełny światła. Księżyc rozumie, co to
znaczy być człowiekiem.
Miłość to nie zawsze motyle w brzuchu, to decyzja o tym, żeby kochać kogoś mimo wszystko. Miłość to decyzja. Wybór.
W końcu czytanie jest poniekąd doglądaniem książek.
Czasu nie można dostać. Ale można go dzielić.
Tak właśnie przychodzi się na świat. Krew, krew i krzyk!
Kiedy nie marzysz czas stoi w miejscu.
Każdy zna ogrom swego cierpienia i tylko on sam może ocenić, czy jego życie ma sens.
Psy szybko wybaczają przewinienia, a w obcych ludziach widzą życzliwość.
Nie jest ładne to, co ładne, lecz ładne, co się podoba.
