Bo sztuka to magia, a magia nie zawsze jest biała.

 Agresja jest udziałem słabych. Słabych duchem.

 Żeby zdobyć się na takie poświęcenie, na zniknięcie z życia drugiej osoby dla jej dobra, musisz ją kochać naprawdę.

 Po to jest niebo. Żeby rozumieć sens życia na ziemi.

 Może tak przywykliśmy do kieratu, że ta odrobina wolności wytrąca nas z równowagi?

 Matka, córka i zwłoki uparcie milczały.

 A ja mam dłonie smutne jak opuszczone gniazda.

 Lepiej tracić niż nigdy nie spotkać.

 Ludzie, którym się wydaje, że umieranie to coś najgorszego pod słońcem, niewiele wiedzą o życiu.

 Bo miłość jest jak drzewo: sama
z siebie rośnie, głęboko zapuszcza
korzenie w całą istotę człowieka i
nieraz, na ruinie serca, dalej się zieleni.

 W żałobie, tak jak w czarnej sukience, zawsze jest się samemu.