Żałoba to dom, który znika ilekroć ktoś zapuka do drzwi, ...
Żałoba to dom, który znika ilekroć ktoś zapuka do drzwi, dom, który wzlatuje w powietrze przy najlżejszym powiewie, który wkopuje się w ziemię, kiedy wszyscy śpią
Ulubiony poeta to ktoś, kogo się nie wybiera przypadkowo.
Jest miłosierdzie w zapomnieniu, ale także w pozwoleniu by o nas zapomniano.
Człowiek powinien być wierny temu, co naprawdę jest warte miłości, nie marnując swych uczuć na rzeczy nic nie znaczące, nieistotne i błahe.
Wewnątrz każdego starego człowieka
tkwi młody człowiek i dziwi się, co się stało.
Pomyśl o marzeniach jako o drogowskazach, a nie o celach. Marzenia nie zawsze się spełniają, ale zawsze cię prowadzą. Jeśli ich nie osiągasz, oznacza to tylko, że prowadzą cię gdzieś indziej.
Żyjemy w świecie, w którym zapomniano, co to znaczy być człowiekiem. Zapomniano o prawdziwych wartościach, które budują naszą tożsamość. Zapomniano o tym, co najważniejsze.
Rzecz w tym, pani MacDonagh, że
kosmos jest takich rozmiarów, jakie
jest w stanie objąć pani umysł. Toteż niektórzy ludzie żyją w niezwykle
małych światach, a niektórzy w świecie niekończących się możliwości.
Zadaje się z postaciami, do których nie dorastam.
Żeby uniknąć tragedii z przeszłości, nie wolno pozwolić im się wydarzyć.
Wystarczy człowiekowi dać dość czasu, a do wszystkiego przywyknie.