(...)i spojrzała na ładny, piętrowy dom tak, jak inni mogliby ...

 Jestem więc rodzajem środka pobudzającego, człowiek nigdy nie wie, do czego się jeszcze kiedyś przyda.

 Popsuć da się wszystko, ale nie wszystko da się naprawić. Na tym polega przewaga zła nad dobrem.

 Musisz być w stanie pozwolić sobie na luksus, żeby móc nim pogardzać.

 Jakież dziwne są te ludzkie charaktery! Nawet miłują tak, jakby nienawidzili!

 Kochankom nie trzeba słów wystarczy spojrzenie.

 Lepiej żyć we wstydzie, niż zginąć dumną.

 Litwo! Ojczyzno moja! Ty jesteś jak zdrowie. Ile cię trzeba cenić, ten tylko się dowie, kto cię stracił. Dziś piękność twą w całej ozdobie widzę i opisuję, bo tęsknię po tobie.

 W rzeczywistości uczucie szczęścia uświadamiamy sobie zawsze dopiero później.

 Gdyby łatwo było być
dobrym, wszyscy by tacy byli.

 I byłoby to wszystko śmieszne, gdyby nie było takie smutne.